Skip to main content

FG stosownie do wymogów ustawowych w przypadku zatrudnienia osób nieletnich w jakiejkolwiek formie w tym wolontariuszy lub prowadzenia działań oświatowych, edukacyjnych lub innych z udziałem dzieci wdraża Politykę Ochrony Dzieci przed Krzywdzeniem, polegającą na promocji zdrowych i pozytywnych interakcji dot. odpowiedzialnego i bezpiecznego kontaktu między dziećmi a personelem oraz między samymi dziećmi.

                                                                             POLITYKA OCHRONY DZIECI

Naczelną zasadą działań podejmowanych przez personel Fundacji Gospodarczej

jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy pracownik traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Fundacja działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych oraz swoich kompetencji.

I Bezpieczna rekrutacja

  1. W FG każdy zatrudniony pracownik, zleceniobiorca, wolontariusz, usługodawca i inny, który będzie miał kontakt z dziećmi w ramach działalności FG będzie sprawdzany pod względem kwalifikacji i karalności w zakresie przestępstw określonych w art. 189 a i art. 207 kodeksu karnego oraz w ustawie z 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego lub art. 21 ust 3 ustawy z dnia 13.05.2006r. o przeciwdziałaniom zagrożenia przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich.
  2. Każdy pracownik/współpracownik przed dopuszczeniem do realizacji obowiązków podlega weryfikacji w sposób określony w zasadach bezpiecznej rekrutacji, załącznik nr 1.
  3. Poza wykonaniem obowiązków określonych w procedurze rekrutacji FG dokonuje sprawdzenia figurowania pracownika/współpracownika w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.
  4. Fundacja Gospodarcza zobowiązuje wszystkich pracowników i współpracowników do zapoznania się z niniejszym dokumentem i przestrzegania go pod rygorem zakończenia stosunku prawnego.

II Rozpoznanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

  1. Personel FG posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca

uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.

  1. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka personel FG podejmuje rozmowę z opiekunami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywuje ich do szukania dla siebie pomocy.
  2. Personel zna i stosuje zasady bezpiecznych relacji personel–dziecko i dziecko–dziecko

ustalone w placówce. Zasady stanowią Załącznik nr 2 do niniejszej Polityki.

III Interwencja w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa dziecka

  1. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania. 
  2. Przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia bezpieczeństwa dzieci:
    1. popełniono przestępstwo na szkodę dziecka np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem;
    2. doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie;
    3. doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem.
  3. Wyróżniono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:
  4. pracownika,
  5. inne osoby trzecie,
  6. rodziców/opiekunów prawnych,
  7. inne dziecko. 
  8. W przypadku podjęcia przez pracownika podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji Zarządowi. Notatka może mieć formę pisemną lub mailową. Podejrzenie krzywdzenia dziecka może zgłosić każdy pracownik, niezależnie od typu umowy łączącej go z FG.
  9. Interwencja prowadzona jest przez panią Martynę Lemańczyk-Bondzińską - psychologa, która jest wyznaczona na stałe do tego zadania, mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., tel. 58 662 42 38.
  10. W przypadku zgłoszenia krzywdzenia ze strony osoby odpowiedzialnej za interwencję, interwencję prowadzi inna, wyznaczona osoba.
  11. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu, należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 lub 999.  Poinformowania służb dokonuje pracownik, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu i następnie wypełnia kartę interwencji.
  12. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik nr 3 do niniejszej Polityki. Kartę umieszcza się w segregatorze interwencji.
  13. Wszyscy pracownicy organizacji i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych. 

IV Krzywdzenie ze strony pracownika/współpracownika

1.  W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka osoba wyznaczona na stałe przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego opiekunami.

Osoba wyznaczona na stałe stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji.

2.    Osoba wyznaczona na stałe organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb.

3.    W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo Zarząd FG sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury.

4.    W przypadku, gdy z rozmowy z opiekunami wynika, że nie są oni zainteresowani pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło krzywdzenia Zarząd FG sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego.

5.    W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez pracownika FG,

     wówczas osoba ta zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko

dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.

7.  W przypadku gdy pracownik FG dopuścił się wobec dziecka innej formy

krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, Zarząd FG powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchać osobę podejrzewaną o krzywdzenie, dziecko oraz innych świadków zdarzenia. W sytuacji, gdy naruszenie dobra

dziecka jest znaczne, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, należy rozważyć rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia lub zarekomendować takie rozwiązanie zwierzchnikom tej osoby. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez FG, lecz przez podmiot trzeci, wówczas należy zarekomendować zakaz wstępu tej osoby na teren organizacji, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z instytucją współpracującą.

8.  Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły

     informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do

     zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnio-

     nym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

9.  W przypadku gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili opiekunowie

     dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować

     opiekunów dziecka na piśmie.

V Krzywdzenie rówieśnicze

  1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające w FG np. na zajęciach grupowych, należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji.
  2. Zarząd FG organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka krzywdzonego, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia.
  3. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 13 do 17 lat, a jego

zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo

sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie.

  1. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.

VI Zasady ochrony wizerunku dziecka

  1. Fundacja Gospodarcza, uznając prawo dzieci do prywatności i ochrony ich dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku każdego dziecka.
  2. Pracownikowi lub współpracownikowi FG nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka: filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka, przebywającego na terenie FG bez pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.
  3. Pracownik lub współpracownik FG nie może upubliczniać wizerunku dziecka w jakiejkolwiek formie: fotografia, nagranie wideo bez pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.
  4. Pisemna zgoda rodzica/opiekuna prawnego dziecka powinna zawierać wskazanie, gdzie będzie wykorzystywany wizerunek dziecka np. celem publikacji w serwisach społecznościowych.
  5. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie i upublicznienie wizerunku dziecka nie jest wymagana.

VII Zasady dostępu dzieci do internetu

1.  FG, zapewniając dzieciom dostęp do internetu, jest zobowiązana podejmować

działania zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju; w szczególności należy zainstalować i aktualizować

     oprogramowanie zabezpieczające przed niebezpiecznymi treściami.

2.   Na terenie FG dostęp dziecka do internetu możliwy jest:

      a. pod nadzorem pracownika FG – na urządzeniach FG,

      b. za pomocą sieci wifi organizacji, po podaniu hasła.

3.  W przypadku dostępu realizowanego pod nadzorem pracownika FG, osoba

ta ma obowiązek informowania dzieci o zasadach bezpiecznego korzystania z internetu.

VIII Monitoring stosowania polityki

  1. Zarząd FG wyznacza na stałe panią Martynę Lemańczyk-Bondzińską tel. 58 662 42 38, mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., jako osobę odpowiedzialną za Politykę ochrony dzieci.
  2. Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki oraz za proponowanie zmian w Polityce.  
  3. Osoba, o której mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, przeprowadza wśród pracowników organizacji, raz na 12 miesięcy/24 miesiące, ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety stanowi załącznik nr 4 do niniejszej Polityki.  
  4. W ankiecie pracownicy mogą proponować zmiany Polityki oraz wskazywać naruszenia Polityki w organizacji. 
  5. Osoba, o której mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania wypełnionych przez pracowników ankiet. Sporządza na tej podstawie raport z monitoringu, który następnie przekazuje Zarządowi FG.  
  6. Zarząd FG wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom nowe brzmienie Polityki.  

 

Załącznik nr 1 - Zasady bezpiecznej rekrutacji w Fundacji Gospodarczej

 

1. Zarząd FG/specjalista ds. kadr/rekruter powinien poznać  dane kandydata/kandydatki, które pozwolą jak najlepiej poznać jego/jej kwalifikacje, w tym stosunek do wartości podzielanych przez FG, takich jak ochrona praw dzieci i szacunek do ich godności.

Fundacja powinna zadbać, aby osoby przez nią zatrudnione (w tym osoby pracujące na

podstawie umowy zlecenie oraz wolontariusze/stażyści) posiadały odpowiednie kwalifikacje do pracy z dziećmi oraz były dla nich bezpieczne.

2. Przed dopuszczeniem osoby zatrudnianej do wykonywania obowiązków związanych z wychowaniem, edukacją, małoletnich lub z opieką nad nimi FG jest zobowiązana sprawdzić osobę zatrudnianą w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym – Rejestr z dostępem ograniczonym oraz Rejestr osób w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze. Rejestr dostępny jest na stronie: rps.ms.gov.pl. By móc uzyskać informacje z rejestru z dostępem ograniczonym, konieczne jest uprzednie założenie profilu FG (profil ten został założony).

Aby sprawdzić osobę w Rejestrze organizacja potrzebuje następujących danych

kandydata/kandydatki:

a. imię i nazwisko,

b. data urodzenia,

c. pesel,

d. nazwisko rodowe,

e. imię ojca,

f. imię matki.

Wydruk z Rejestru należy przechowywać w aktach osobowych pracownika lub analogicznej dokumentacji dotyczącej wolontariusza/osoby zatrudnionej w oparciu o umowę cywilnoprawną.

3. Od kandydata/kandydatki należy pobrać informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600) lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.

Jeżeli osoba posiada obywatelstwo inne niż polskie wówczas powinna przedłożyć również informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, bądź informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje wydawania informacji dla w/w celów

4. Od kandydata/kandydatki należy pobrać oświadczenie o państwie/ach zamieszkiwania w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej (obowiązek dotyczy również obywateli polskich).

5. Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności nie przewiduje wydawania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego, wówczas kandydat/kandydatka składa pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za za czyny zabronione  odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy, stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich lub z opieką nad nimi.

6. Pod oświadczeniami składanymi pod rygorem odpowiedzialności karnej składa się oświadczenie o następującej treści: Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Oświadczenie to zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

7. W przypadku niemożliwości przedstawienia należy poprosić kandydata/kandydatkę o złożenie oświadczenia o niekaralności oraz o braku toczących się wobec niego/niej postępowań przygotowawczych, sądowych i dyscyplinarnych za przestępstwa i inne czyny popełnione przeciwko dzieciom. Odmowa złożenia takiego oświadczenia nie może rodzić dla kandydata/kandydatki żadnych negatywnych konsekwencji, w tym być wyłączną podstawą odmowy zatrudnienia.

 

Załącznik nr 2 - zasady bezpiecznych relacji personel–dziecko i dziecko–dziecko

Naczelną zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez personel jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Personel traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego godność i potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie. Personel realizując te cele działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych organizacji oraz swoich kompetencji. Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników, współpracowników, stażystów i wolontariuszy, członków organizacji a także każdą dorosłą osobę mającą kontakt z dziećmi znajdującymi się pod opieką organizacji, jeśli kontakt ten odbywa się za zgodą organizacji i/lub na jej terenie. Znajomość i zaakceptowanie zasad są potwierdzone wynikami ankiety monitorującej.

Relacje personelu z dziećmi

Pracownicy są zobowiązani do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi i każdorazowego rozważenia, czy reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Pracownicy działają w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji ich zachowania.

Komunikacja z dziećmi

  1. W komunikacji z dziećmi zachowuj cierpliwość i szacunek.
  2. Słuchaj uważnie dzieci i udzielaj im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji.
  3. Nie wolno Ci zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka. Nie wolno Ci krzyczeć na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci.
  4. Nie wolno Ci ujawniać informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej.
  5. Podejmując decyzje dotyczące dziecka, poinformuj je o tym i staraj się brać pod uwagę jego oczekiwania.
  6. Szanuj prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady pouf- ności, aby chronić dziecko, wyjaśnij mu to najszybciej jak to możliwe.
  7. Zadbaj o to, aby w miarę możliwości być w zasięgu wzroku lub słuchu innych członków personelu, kiedy prowadzisz aktywności z dziećmi.
  8. Nie wolno Ci zachowywać się w obecności dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
  1. Zapewnij dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć wskazanej osobie i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji lub pomocy.

Działania z dziećmi

  1. Doceniaj i szanuj wkład dzieci w podejmowane działania, aktywnie je angażuj i traktuj równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność /niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
  2. Unikaj faworyzowania dzieci.
  3. Nie wolno Ci nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu propozycji o nieodpowiednim charakterze. Obejmuje to także seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.
  4. Nie wolno Ci utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli zarząd organizacji nie został o tym poinformowany, nie wyraził na to zgody i nie uzyskał zgód rodziców/opiekunów prawnych oraz samych dzieci.
  5. Nie wolno Ci proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również używać ich w obecności dzieci.
  1. Nie wolno Ci przyjmować pieniędzy ani prezentów od dziecka, ani rodziców/opiekunów prawnych dziecka. Nie wolno Ci wchodzić w relacje jakiejkolwiek zależności wobec dziecka lub rodziców/opiekunów dziecka, które mogłyby prowadzić do oskarżeń o nierówne traktowanie bądź czerpanie korzyści majątkowych i innych.
  2. Wszystkie ryzykowne sytuacje, które obejmują zauroczenie dziecka przez pracownika lub pracownika przez dziecko, muszą być raportowane zarządowi.

Jeśli jesteś ich świadkiem reaguj stanowczo, ale z wyczuciem, aby zachować godność osób zainteresowanych.

Kontakt fizyczny z dziećmi

Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Kieruj się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy Twoich dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.

  1. Nie wolno Ci bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka.
  2. Nigdy nie dotykaj dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.Zawsze bądź przygotowany na wyjaśnienie swoich działań.
  3. Nie angażuj się w takie aktywności jak łaskotanie, udawane walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne.
  4. Zachowaj szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach powinieneś reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic.
  5. Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Jeśli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze poinformuj o tym osobę odpowiedzialną.

Co do zasady kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy i dotyczyć celów mieszczących się w zakresie Twoich obowiązków.

Nie wolno Ci zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania ani spotykać się z nimi poza godzinami pracy. Obejmuje to także kontakty z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji: prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych.

Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami/opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe (e-mail, telefon służbowy).

Bezpieczne relacje dziecko - dziecko

  1. Podstawową zasadą relacji między dziećmi jest szanowanie prawa, godności i wartości każdego uczestnika oraz innych zaangażowanych osób bez względu na ich wiek, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne, płeć, niepełnosprawność, język, religię, poglądy polityczne lub inne, status majątkowy, orientację seksualną, poziom umiejętności. z szacunkiem, uwzględniające godność i potrzeby małoletnich.
  2. Każde dziecko powinno szanować inne dzieci i pomagać im w pełni uczestniczyć w zajęciach, będąc wzorem do naśladowania. Dawać przykład, który obejmuje np. niespożywanie alkoholu, niezażywanie narkotyków i innych używek lub nieużywanie obraźliwego lub innego dyskryminującego języka
  3. Standardem jest tworzenie atmosfery, która promuje tolerancję i poczucie odpowiedzialności za swoje zachowanie.
  4. Dzieci nie powinny uderzać ani w żaden inny sposób fizycznie atakować, osób biorących udział w zajęciach lub działać w jakikolwiek sposób, który mógłby zawstydzić, upokorzyć, zastraszyć, umniejszyć lub poniżyć inne dzieci.
  5. Dziecko powinno pamiętać, że może nie uczestniczyć w zajęciach, w których źle się czuje.
  6. Dziecko nie powinno utrwalać wizerunku innych dzieci poprzez nagrywanie (również fonii) i fotografowanie bez uzyskania zgody i w sytuacjach intymnych, mogących zawstydzić.
  7. Powinno mówić głośno i odważnie, gdy ktoś robi coś, co jest dla niego nieprzyjemne i stawać w obronie kogoś, komu dzieje się krzywda, o ile sam czujesz się bezpiecznie.

Załącznik nr 3 – karta interwencji

1. Imię i nazwisko dziecka  

 

2. Przyczyna interwencji (forma krzywdzenia) 

 

3. Osoba zawiadamiająca o podejrzeniu krzywdzenia  

 

4. Opis podjętych działań, innych niż interwencja 

Data 

Działanie 

   
   
   

5. Spotkania z opiekunami dziecka 

Data 

Opis spotkania 

   
   
   

6. Forma podjętej interwencji (zakreślić właściwe) 

·        zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa,  

·        wniosek o wgląd w sytuację dziecka/rodziny,  

·        inny rodzaj interwencji. Jaki? 

.…………………………………………………………………....... …………………………………………………………………........ …………………………………………………………………....... 

7. Dane dotyczące interwencji (nazwa organu, do którego zgłoszono interwencję) i data interwencji 

 

8. Wyniki interwencji: działania organów wymiaru sprawiedliwości, jeśli organizacja uzyskała informacje o wynikach działania własnego/działania rodziców 

Data 

Działanie 

   
   
   
   


Załącznik nr 4 - Ankieta monitorująca

 

TAK

NIE

1.        

2.       1. Czy znasz standardy ochrony dzieci przed krzywdzeniem

obowiązujące w organizacji, w której pracujesz?

   

2. Czy znasz treść dokumentu Polityka ochrony dzieci przed

krzywdzeniem?

   

3. Czy potrafisz rozpoznawać symptomy krzywdzenia dzieci?

   

4. Czy wiesz, jak reagować na symptomy krzywdzenia dzieci?

   

5. Czy zdarzyło Ci się zaobserwować naruszenie zasad zawartych w Polityce ochrony dzieci przed krzywdzeniem przez inną osobęz personelu (pracownika, współpracownika, stażystę, wolontariusza lub członka organizacji)

   

5a. Jeśli tak – jakie zasady zostały naruszone? (odpowiedź opisowa)

   

5b. Czy podjąłeś/aś jakieś działania: jeśli tak – jakie,

jeśli nie – dlaczego? (odpowiedź opisowa)

   

6. Czy masz jakieś uwagi/poprawki/sugestie dotyczące Polityki

ochrony dzieci przed krzywdzeniem? (odpowiedź opisowa)